JEFKE
Della Bossiers (Belgium)


Gestruikeld over wolfijzers  en schietgeweren
Legde Magda er het bijltje toen bij neer
Zo moe van het vergaad’ren en tele-foneren
Liet z’ alles achter om weer anders te gaan leven
Maar vliegt den Aelvoet, dan is ’t storm op zee

Want al haar vrienden en collega’s
Waren in hele diepe rouw
Omdat er geen alternatief was
Voor zo een sterke, dapp’re vrouw
 
Want wie moest haar nu toch vervangen
In zulk een aartsmoeilijke baan?
En net toen ze zich aan een touw wilden verhangen 
Kwam hij er aan

En toen kwam jefke, jefke, jefke, je-ef-ke

Hij kwam en zag en overwon zijn angst voor dassen
En ging in een kostuum naar het paleis
De koning gaf hem daar een doos vol paperassen
En zei ‘Voilà dat is voor u, ’t gaat over Nepal,
Ons Magdake geraakt er niet uit wijs.’

Jefke sloeg toen aan ‘t studeren
En leerde snel in een twee drie
dat automatische geweren
bijdragen tot democratie

Hij riep toen: ‘veni vidi vici!’
En op ‘t  ministerkabinet
Heeft hij met onverschrokken moed  de coalitie
En ‘t land gered
 
’t Was dankzij Jefke, Jefke, Jefke, Je-ef-ke.