MEISJES VAN DERTIEN
Paul van Vliet (The Netherlands)

 
Hebben van die wapperende voeten 
Lopen altijd overal tegenop 
Weten helemaal niet wat ze moeten 
Kauwen dus de hele dag maar drop 
Moeten oude jurken van hun grote zusjes aan 
Die hun moeders hen nu juist zo enig vinden staan 
Houden niet van zomerkampen moeten daar toch heen 
En zijn daar met z'n honderden verschrikkelijk alleen 

Meisjes van dertien, niet zo gelukkig 
Meisjes van dertien, en net tussenin 
Te groot voor de poppen, te groot voor de merels 
Te klein voor de liefde, te klein voor de kerels 
Met een glimmende neus 
En met knokige knietjes 
En in hun dagboek 
Staan de kleine verdrietjes 
Meisjes van dertien, vlak voor 't begin 
Meisjes van dertien, er net tussenin 

Hebben van die dromerige koppies 
Hebben van dat dunne steile haar 
Willen niet meer samen met de jongens 
Willen nou alleen nog met elkaar 
Giechelen bij de naam van 't onbereikbare idool 
Giechelen om hun vader en de leraren op school 
Giechelen van ongemak en giechelen van spijt 
Giechelen zich een weggetje naar een betere tijd 

Meisjes van dertien, niet zo gelukkig 
Meisjes van dertien, en net tussenin 
Te groot voor de poppen, te groot voor de merels 
Te klein voor de liefde, te klein voor de kerels 
Nog nergens een vrouw, ja van boven voorzichtig 
Maar verder nog nergens, nog te dun en te spichtig 
Meisjes van derien, droom er maar van 
Meisjes van dertien, giechel maar an