VERDRONKEN VLINDER
Boudewijn de Groot (The Netherlands)


Zo te sterven op het water met je vleugels van papier 
Zomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier 
Met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen 
Eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste 
Geuren die je hebt geweten 
Alles kan je nu vergeten 
Op het water wieg je heen en weer 
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier 

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht 
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht 
Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later 
Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen 
Maar zo hoog kan ik niet komen 
Dus ik vlieg maar in mijn dromen 
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht 
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht 

Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn 
Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn 
Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder 
Want zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven 
Ik kan zonder vliegen leven 
Wat zal ik nog langer geven 
Om een vlinder die verdronken is in mij 
Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn