WONINGNOOD
Boudewijn de Groot (The Netherlands)


De wijk wordt gesaneerd en de huizen moeten plat 
En de mensen staan te kijken en ze zeggen: "Zie je dat" 
In die ouwe afbraakwoning woont toch nog een heel gezin 
Stel je voor, zo'n vochtig huis, nou ja, wat zien ze daar nu in 
Kijk, dat stel is amper twintig en die hebben al een kind 
Nou, die denken zeker dat ze kunnen leven van de wind 
En dan knikken ze tevreden, en dan gaan ze gauw naar huis 
Naar hun baan en naar hun auto, naar de televisie thuis 

Het waren slechte huizen en ze woonden clandestien 
Ze hadden daar geen licht en ook geen water bovendien 
Maar ze waren daar gelukkig met vier muren en een dak 
Verder hadden ze aan luxe en aan dure meubels lak 
Maar het huis moet afgebroken want er komt een groot kantoor 
Het gezin staat nu op straat, maar ja, het geld gaat altijd voor 
En dat kan je makk'lijk zeggen in je eigen mooie huis 
Met je baan en met je auto, bij de televisie thuis 

Ook al waren ze nu dakloos, 1 ding hadden ze geleerd 
Om gewoon te mogen leven moet je eerst geregistreerd 
Eerst een huis en dan pas trouwen, dus dan moet je een paar jaar 
Enkel vriend'lijk en gelaten zitten kijken naar elkaar 
Als je dan het wachten moe bent en er komt dan toch een kind 
Moet je zien dat je dan zelf maar iets om in te wonen vindt 
Want de mensen roepen: "Schande", en ze blijven veilig thuis 
En bespreken de problemen op de televisiebuis 

En 't gezin trekt dan weer verder naar een and're afbraakbuurt 
En ze worden na een tijdje dan ook daar weer uitgestuurd 
En sta je met je meubels en je kind dan weer op straat 
Dan zal het niet veel helpen als je je beklagen gaat 
Want als je dan die ambtenaren op de toestand wijst 
Dan zeggen ze: "Het spijt me, u staat achter aan de lijst" 
En dan denken ze tevreden aan hun eigen mooie huis 
Aan hun baan en aan hun auto, aan de televisie thuis